Сураўні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сураўні́
Р. Сураўнё́ў
Д. Сураўня́м
В. Сураўні́
Т. Сураўня́мі
М. Сураўня́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сураўні

т. 15, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сураўні (в.) 8/491 (к.); 10/124; 11/370 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)