назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| супы́ну | |
| супы́ну | |
| супы́нам | |
| супы́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| супы́ну | |
| супы́ну | |
| супы́нам | |
| супы́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
У выразе: без супыну — тое, што і без супынку (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
без супыну únaufhörlich, únunterbrochen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rest
I1) сон сну
2) супако́й -ю
3)
4)
5) сьмерць, магі́ла
1) спаць
2) адпачыва́ць
3) спыня́цца, затры́мвацца
4) дава́ць адпачы́ць, перадыхну́ць каму́
5) (against) абапіра́цца
6) усклада́ць (надзе́ю на каго́)
7) ляжа́ць па́парам (пра зямлю́)
•
- be at rest
- lay to rest
IIрэ́шта
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)