Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўніксупаста́ўны
прыметнік, адносны
| супаста́ўны | супаста́ўная | супаста́ўнае | ||
| супаста́ўнага | супаста́ўнай супаста́ўнае |
супаста́ўнага | супаста́ўных | |
| супаста́ўнаму | супаста́ўнай | супаста́ўнаму | супаста́ўным | |
| супаста́ўны ( супаста́ўнага ( |
супаста́ўную | супаста́ўнае | супаста́ўных ( |
|
| супаста́ўным | супаста́ўнай супаста́ўнаю |
супаста́ўным | супаста́ўнымі | |
| супаста́ўным | супаста́ўнай | супаста́ўным | супаста́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
супаста́ўны, -ая, -ае.
Такі, які можа быць супастаўлены з чым
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
супаста́ўны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які можа быць супастаўлены з чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)