суні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суні́чны суні́чная суні́чнае суні́чныя
Р. суні́чнага суні́чнай
суні́чнае		 суні́чнага суні́чных
Д. суні́чнаму суні́чнай суні́чнаму суні́чным
В. суні́чны (неадуш.)
суні́чнага (адуш.)		 суні́чную суні́чнае суні́чныя (неадуш.)
суні́чных (адуш.)
Т. суні́чным суні́чнай
суні́чнаю		 суні́чным суні́чнымі
М. суні́чным суні́чнай суні́чным суні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суні́чны земляни́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суніц. Сунічны пах. □ Потым [Аляксандр] адважыўся і пайшоў па сунічных узгорках, па грыбных баравінах. Грахоўскі. // Прыгатаваны з суніц. Сунічнае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суні́чны Érdbeer-; érdbeerfarben (пра колер);

суні́чнае варэ́нне [со́чыва] кул. éingemachte Érdbeeren, Érdbeerkonfitüre f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суні́цы, -ні́ц, адз. суні́ца, -ы, ж.

Шматгадовая ягадная расліна з белымі кветкамі, пахучымі чырвонымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

Лясныя с.

|| прым. суні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земляни́чный суні́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poziomkowy

сунічны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фіза́ліс, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства паслёнавых, плады якой выкарыстоўваюцца ў медыцыне, кандытарскай вытворчасці і кулінарыі. Сымонаву звяну быў даручаны фізаліс двух гатункаў: ягадны (сунічны) і звычайны (марынадны). Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)