сумеснае прадпрыемства

т. 15, с. 266

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

суме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суме́сны суме́сная суме́снае суме́сныя
Р. суме́снага суме́снай
суме́снае
суме́снага суме́сных
Д. суме́снаму суме́снай суме́снаму суме́сным
В. суме́сны (неадуш.)
суме́снага (адуш.)
суме́сную суме́снае суме́сныя (неадуш.)
суме́сных (адуш.)
Т. суме́сным суме́снай
суме́снаю
суме́сным суме́снымі
М. суме́сным суме́снай суме́сным суме́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

суа́ўтарства, -а, н.

Сумеснае аўтарства, работа некалькіх аўтараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сужыццё́, -я́, н.

1. Сумеснае жыццё ў адной кватэры (уст.).

2. Інтымныя, пазашлюбныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нара́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

1. Афіцыйнае пасяджэнне для абмеркавання якіх-н. спецыяльных пытанняў.

Вытворчая н.

2. Сумеснае абмеркаванне якога-н. пытання.

Сямейная н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суме́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумеснага; сумеснае ажыццяўленне чаго‑н. Сумеснасць дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўлада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саўладаць ​2; сумеснае валоданне чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́да, -ы, ДМа́дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

1. Прапанова як дзейнічаць, рада.

Даць добрую параду каму-н. Паслухацца парады таварыша.

2. Сумеснае абмеркаванне чаго-н., кароткая нарада.

Сабрацца для парады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

СП (сумеснае прадпрыемства) Gemeinschaftsunternehmen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

co-education [ˌkəʊedʒʊˈkeɪʃn] n. суме́снае навуча́нне асо́б мужчы́нскага і жано́чага по́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)