султа́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. султа́нка султа́нкі
Р. султа́нкі султа́нак
Д. султа́нцы султа́нкам
В. султа́нку султа́нак
Т. султа́нкай
султа́нкаю		 султа́нкамі
М. султа́нцы султа́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

султа́нка ж., зоол. султа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

султа́нка зоол. султа́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

султа́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Марская прамысловая рыба атрада акунёвых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

султанка

Том: 33, старонка: 70.

img/33/33-070_0365_Султанка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)