судо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судо́к судкі́
Р. судка́ судко́ў
Д. судку́ судка́м
В. судо́к судкі́
Т. судко́м судка́мі
М. судку́ судка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

судо́к в разн. знач. судо́к, -дка́ м., мн. судкі́, -ко́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судо́к, -дка́ м.

1. в разн. знач. судо́к;

2. только мн. судки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судо́к, ‑дка, м.

1. Невялікая міска з ручкай (для страў, подлівак і пад.).

2. Прыбор з невялікімі пасудзінамі (для перцу, гарчыцы і пад.).

3. толькі мн. (судкі́, ‑оў). Набор каструль, якія злучаюцца ручкай асобай канструкцыі. У двух судках яна прынесла танкістам ваду .. Судкі былі маленькія, літры па тры кожны. Беразняк. Усе яны неслі пакункі, судкі, вёдры. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

судо́к м.

1. (пад спецыі) Gewǘrzständer m -s, -, Menáge [-ʒə] f -, -n;

2. (соуснік) Sóßenschüssel f -, -n;

3. мн.:

судкі́ (для пераносу ежы) Menáge [-ʒə] f; Behälter für Spéisen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

судко́вый судко́вы; см. судо́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

menażka

ж. судок; кацялок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Menage

[-'nʒə]

f -, -n

1) судо́к (сталовы прыбор для воцата, перцу і г.д.)

2) судо́к для перано́су страў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

castor [ˈkɑ:stə] n. BrE

1. ко́льца, ро́лік (на ножках мэблі)

2. пе́рачніца; сальні́ца;

a set of castors судо́к (для прыпраў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)