Verbum

анлайнавы слоўнік

су́дно^I (во флоте) су́дна, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́дно^II ср. (сосуд) пасу́дзіна, -ны ж., су́дна, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судно

Том: 33, старонка: 48.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

су́дна I ср. (корабль) су́дно

су́дна II ср. (больничный сосуд) су́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́ўлер м. (рыболовное судно) тра́улер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшы́ва ж., мор., уст. (судно) расши́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́лер м. (рыболовное судно) тра́лер, тра́улер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Су́дна ’плавальны сродак’, ’вядро’ (ТСБМ), судно́ ’пасудзіна’ (Нас., Сл. ПЗБ, Ян., Мат. Гом., Касп., Бяльк.), ’карабель’ (Сл. ПЗБ), ’вымя ў каровы’ (віц., Жыв. св.), ст.-бел. судно ’лодка, карабель’ (XV ст., КГС). Рус. су́дно ’судна; пасудзіна’, смал. ’вымя ў каровы’, ст.-рус. судьно ’судна; лодка’. Дэрыват з суф. ‑н‑ ад суд (гл. суды). Фасмер (3, 796) слова ў значэнні ’судна, лодка’ параўноўвае з франц. vaisseau ’карабель’ ад лац. vasscellum ’маленькая пасудзіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́узок (судно) спец. па́вузак, -зка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каю́к^I (судно) каю́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)