Субо́тнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Субо́тнікі
Р. Субо́тнікаў
Д. Субо́тнікам
В. Субо́тнікі
Т. Субо́тнікамі
М. Субо́тніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Суботнікі

т. 15, с. 240

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Суботнікі (секта) 1/97

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Суботнікі» (санаторый) 5/182; 9/351

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Суботнікі (в.) 5/182 (к.); 10/100— 101

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Камуністычныя суботнікі 3/589; 5/355, 359; 7/10; 9/386; 12/217

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

субо́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. субо́тнік субо́тнікі
Р. субо́тніка субо́тнікаў
Д. субо́тніку субо́тнікам
В. субо́тнік субо́тнікі
Т. субо́тнікам субо́тнікамі
М. субо́тніку субо́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Subotniki

мн. в. Суботнікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Суботнік, гл. Камуністычныя суботнікі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

самаініцыяты́ва, ‑ы, ж.

Ініцыятыва, праяўленая кім‑н. самім, без знешняга ўздзеяння. І вось цяпер, пасля вызвалення горада, першым праяўленнем народнай самаініцыятывы зноў сталі суботнікі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)