стэнтары

т. 15, с. 233

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стэ́нтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэ́нтар стэ́нтары
Р. стэ́нтара стэ́нтараў
Д. стэ́нтару стэ́нтарам
В. стэ́нтара стэ́нтараў
Т. стэ́нтарам стэ́нтарамі
М. стэ́нтары стэ́нтарах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)