стэ́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэ́нд стэ́нды
Р. стэ́нда стэ́ндаў
Д. стэ́нду стэ́ндам
В. стэ́нд стэ́нды
Т. стэ́ндам стэ́ндамі
М. стэ́ндзе стэ́ндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стэнд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Шчыт, стойка, на якія выстаўляюцца прадметы для азнаямлення.

Стэнды з кнігамі.

2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын.

Кантрольна-праверачны с.

3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях-талерачках.

|| прым. стэ́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэнд м., в разн. знач. стенд;

~ды вы́стаўкі — сте́нды вы́ставки;

выпрабава́льны с. — испыта́тельный стенд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэнд, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Шчыт для экспанатаў, картаграм і пад. Стэнды выстаўкі. □ [Віталія:] — Будзе дваццацігоддзе Перамогі — стэнд герояў зробім, цябе, мама, — на першае месца. Шамякін. Глядзяць са стэндаў паважаныя людзі — былыя выхаванцы універсітэта. Шахавец.

2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын. Выпрабавальны стэнд. □ Уладзімір Русак рэгулюе дызельны паліўны насос на стэндзе паліўнай апаратуры. «Маладосць».

3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях — талерачках. Спаборніцтвы на стэндзе.

[Англ. stand.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнд

т. 15, с. 232

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стэнд м

1. Stand m -(e)s, Stände, Ständer m -s, -; Scháutafel f -, -n;

2. (выпрабавальны) Prüfstand m -(e)s, -stände

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стенд стэнд, род. стэ́нда м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экспазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца экспазіцыяй. Экспазіцыйная сцэна.

2. Прызначаны для экспазіцыі (у 2 знач.). Экспазіцыйная зала. Экспазіцыйны стэнд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mount​1 [maʊnt] n.

1. fml or lit. конь

2. падста́ўка; стэнд

3. ра́мка; апра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вібрастэ́нд

(ад вібра- + стэнд)

устаноўка для выпрабавання машын, апаратаў, прыбораў на вібрацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)