стырно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стырно́ сты́рны
Р. стырна́ сты́рнаў
Д. стырну́ сты́рнам
В. стырно́ сты́рны
Т. стырно́м сты́рнамі
М. стырне́ сты́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стырно́ ср., уст. руль м., корми́ло;

◊ с. ўла́ды — выс. бразды́ правле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стырно́, ‑а, н.

1. Руль. Камбайн папыхвае дымком, Здаецца — люльку курыць. Сядзіць Аўдуля за стырном, Пад сонцам вочы жмурыць. Калачынскі.

2. перан.; чаго або якое. Кніжн. Тое, пры дапамозе чаго кіруюць чым‑н. Наша партыя .. разбіла і скінула ўладу капітала ў Расіі і ўзяла дзяржаўнае стырно ў свае рукі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стырно́ н уст паэт, тс перан Stéuerruder n -s,-;

стаць ля стырна́ ўла́ды ans Ruder kómmen*;

быць ля стырна́ кірава́ння das Rúder (des Stáates) führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Стырно́ ‘руль’ (ТСБМ, Ласт., Стан.), стыр ‘штыр, рулявое вясло’, ‘жэрдка, калок’ (ваўк., лудз., Сл. ПЗБ), стырнавы́, сты́рнік ‘галоўны плытнік, які кіруе плытом’ (ТСБМ), сты́рнік, стэ́рнік ‘тс’ (Сл. ПЗБ), стырнава́ць ‘кіраваць стырном’ (там жа), стыраваць ‘тс’ (Ласт.). Укр. стерно́, рус. паўд. стерно́, ст.-рус. стрънъ (XV ст.). Праз польск. ster ‘руль’ узыходзіць да с.-ням. stiure ‘тс’; гл. Фасмер, 3, 759; Праабражэнскі, 2, 385; Міклашыч, 322; ЕСУМ, 5, 413.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

steering wheel [ˈstɪərɪŋˌwi:l] n. штурва́л, руляво́е ко́ла, стырно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́тесь ж., спец. (руль) стырно́, -на́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бразды́ бразды́ правле́ния высок. руль кірава́ння, стырно́ ўла́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rudder

[ˈrʌdər]

n.

стырно́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

helm [helm] n.

1. штурва́л, стырно́, руль

2. ула́да; кірава́нне;

at the helm за штурва́лам; ва ўла́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)