ступа́ть несов.

1. ступа́ць;

2. повелит. / ступа́й(те)! ідзі́(це)!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ступа́ць несов. ступа́ть; шага́ть; см. ступі́ць I;

нага́ не ~па́ла — нога́ не ступа́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ступа́ць ‘крочыць, ісці’ (ТСБМ, Нас., Ласт., ТС), ступану́ць ‘ступіць’ (Нас.; брасл., Сл. ПЗБ). Параўн. укр. ступа́ти, рус. ступа́ть, польск. stąpać, в.-луж. stupać, н.-луж. stupaś, чэш. stoupali, славац. stúpať, серб.-харв. сту́пати, славен. stọ́pati, балг. стъ́пям, макед. стапува. Прасл. *stǫpati ітэратыў да *stąpiti ‘ступіць’, гл. ступіць (Бязлай, 3, 321; Борысь, 577).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шага́ть несов.

1. кро́чыць; (ступать) ступа́ць; (идти) ісці́; (ходить) хадзі́ць;

2. (через кого, через что) пераступа́ць, ступа́ць;

шага́ть че́рез кана́ву пераступа́ць (ступа́ць) це́раз кана́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паво́лі нареч.

1. ме́дленно, потихо́ньку;

ісці́ п. — идти́ ме́дленно (потихо́ньку);

2. осторо́жно;

п. ступа́ць — осторо́жно ступа́ть;

3. и́сподволь;

п. займа́цца чым-не́будзьи́сподволь занима́ться че́м-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вступа́ть несов.

1. уступа́ць; увахо́дзіць;

2. (в период, состояние) уступа́ць;

3. (ступать куда-л.) ступа́ць;

4. (становиться членом чего-л.) уступа́ць;

5. (начинать какое-л. действие) уступа́ць (у што), пачына́ць (што); см. вступи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узыхо́дзіць несов.

1. (на что-л. высокое) всходи́ть, поднима́ться; (на гору — ещё) восходи́ть;

2. ступа́ть, всходи́ть;

3. (о небесных светилах) восходи́ть, всходи́ть;

4. (о растениях) прораста́ть, проклёвываться, всходи́ть;

5. (заходить) входи́ть;

1-5 см. узысці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уступа́ць I несов.

1. в разн. знач. вступа́ть;

2. вступа́ть, входи́ть;

3. (становиться ногой во что-л.) вступа́ть, ступа́ть;

1-3 см. уступі́ць I 1-3

уступа́ць II несов., в разн. знач. уступа́ть; см. уступі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наступа́ць несов.

1. (ступать на кого-, что-л.) наступа́ть;

2. прям., перен. (приближаться с целью нападения) наступа́ть;

паступі́ў зага́д н. — поступи́л прика́з наступа́ть;

звер гро́зна ~па́ў на чалаве́ка — зверь гро́зно наступа́л на челове́ка;

чалаве́к ~па́е на пусты́ню — челове́к наступа́ет на пусты́ню;

3. перен. наступа́ть, надвига́ться;

лес то ~па́ў, то расступа́ўся — лес то надвига́лся (наступа́л), то расступа́лся;

н. на пя́ты — (каму) наступа́ть на пя́тки (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)