стрыечныя - Пошук

стрыечныя брат (сястра)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стрые́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	стрые́чны	стрые́чная	стрые́чнае	стрые́чныя
Р.	стрые́чнага	стрые́чнай стрые́чнае	стрые́чнага	стрые́чных
Д.	стрые́чнаму	стрые́чнай	стрые́чнаму	стрые́чным
В.	стрые́чны (неадуш.) стрые́чнага (адуш.)	стрые́чную	стрые́чнае	стрые́чныя (неадуш.) стрые́чных (адуш.)
Т.	стрые́чным	стрые́чнай стрые́чнаю	стрые́чным	стрые́чнымі
М.	стрые́чным	стрые́чнай	стрые́чным	стрые́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрые́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў сваяцтве па дзеду ці бабцы з дзецьмі іх сыноў або дочак; дваюрадны. Стрыечны брат (сын дзядзькі або цёткі). □ За .. [Ганьку] заступаюцца стрыечныя сёстры: — А вам [дзеду] там цесна, лежачы на печы? Абы чапляцца да дзіцяці. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Збратдзеці ’дваюрадныя стрыечныя браты, сёстры’ (Нас., Сл. паўн.-зах.). Зрашчэнне дакладна перадае значэнне (стрый — брат бацькі): дзеці братоў. З‑, відаць, указвае на паходжанне, брат можна тлумачыць як стары р. скл. мн. л. слова брат (’з братоў дзеці’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum