стро́мка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
стро́мка страмчэ́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стро́мка нареч.

1. обры́висто, кру́то;

2. пря́мо и высоко́;

1, 2 см. стро́мкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́ма, стро́мка​II прысл.. steil, sénkrecht, lótrecht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отве́сно нареч. стро́ма, стро́мка; вертыка́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страмчэ́й нареч. сравнит. ст. кру́че; см. стро́мка 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stromo

крута, стромка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

steeply

[ˈsti:pli]

adv.

стро́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abruptly

[əˈbrʌptli]

adv.

неспадзява́на, ра́птам; рэ́зка; стро́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Стрэ́мка ‘вострая тонкая трэска, востры асколак шкла, металу, які залез пад скуру’ (ТСБМ; віл., ст.-дар., пух., Сл. ПЗБ; Шпіл.), стро́мка, стрэ́мка ‘тс’ (Байк. і Некр., ЛА, 3), стро́мка ‘тс’ (Касп.). Звязана чаргаваннем галосных з страмяк, стромкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кру́то​I нареч.

1. (обрывисто) кру́та, стро́мка;

2. (резко, внезапно) кру́та;

3. (строго) кру́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)