стро́біл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стро́біл стро́білы
Р. стро́біла стро́білаў
Д. стро́білу стро́білам
В. стро́біл стро́білы
Т. стро́білам стро́біламі
М. стро́біле стро́білах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стробіл

т. 15, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стро́біл

(гр. strobilos = сасновая або яловая шышка)

спараносны каласок у многіх вышэйшых раслін, напр. насенных, плавунападобных, хвашчовых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стро́біла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стро́біла стро́білы
Р. стро́білы стро́біл
Д. стро́біле стро́білам
В. стро́білу стро́білы
Т. стро́білай
стро́білаю
стро́біламі
М. стро́біле стро́білах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)