Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стра́шнанареч.
1.в знач. сказ. стра́шно; бо́язно;
мне ста́ла с. — мне ста́ло стра́шно (бо́язно);
2.разг. стра́шно, ужа́сно;
ён выгляда́е с. — он вы́глядит стра́шно (ужа́сно);
ён с. стамі́ўся — он стра́шно (ужа́сно) уста́л;
◊ на лю́дзях і паме́рці не с. — посл. на миру́ и смерть красна́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стра́шна,
1.Прысл.да страшны.
2.безас.узнач.вык. Пра пачуццё страху, якое зведаў, зазнаў хто‑н. Мне страшна, але іду.Колас.Гвардыян раптам адчуў, што сапраўды яму страшна.Зарэцкі./зінф.Вось як нялёгка дараваць Табе віну маю старую! І страшна мне сябе спытаць: «А сам сабе я ці дарую?»Гілевіч.Страшна падумаць, што магло б быць, каб эпідэмія разгулялася ў раёне.М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)