страхо́вка в разн. знач. страхо́ўка, -кі ж.;

страхо́вка до́ма страхо́ўка до́ма;

получи́ть страхо́вку атрыма́ць страхо́ўку;

страхо́вка гимна́ста страхо́ўка гімна́ста;

страхо́вка от неприя́тностей страхо́ўка ад непрые́мнасцей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхо́ўка ж., в разн. знач. страхо́вка;

с. до́ма — страхо́вка до́ма;

атрыма́ць ~ку — получи́ть страхо́вку;

с. гімна́ста — страхо́вка гимна́ста;

с. ад непрые́мнасцей — страхо́вка от неприя́тностей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Страхава́ць ‘забяспечваць, засцерагаць’, ‘заключаць дамову пра выплату кампенсацыі’ (ТСБМ), стрыхава́ць ‘тс’ (Янк. 1), страхо́ўка ‘плацеж паводле дамовы аб кампенсацыі страт’ (Сержп., Бяльк.), стрыхо́ўка ‘тс’ (Янк. 1). З рус. страхова́ть ‘тс’, страхо́вка ‘тс’, якое ад страх, гл. (Фасмер, 3, 772). Магчыма, на падставе эліпсіса ўстойлівых спалучэнняў тыпу на свой страх, параўн. у Даля: “страховать… отдавать кому на страх, на ответ, ручательство”, аналагічна ням. Sorge ‘клопат’ (з больш ранняга ‘страх перад пагрозай’), Versorgen ‘забяспечваць’, гл. Новое в рус. этим., 222.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)