Verbum

анлайнавы слоўнік

«Страсці Хрыстовы»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стра́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бясстра́сны, -ая, -ае.

Пазбаўлены страсці, халодны і спакойны.

Б. характар.

|| наз. бясстра́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Страсці ў вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́сны, ‑ая, ‑ае.

Які пазбаўлены страсці; не выяўляе страснасці. Бясстрасны голас. Бясстрасны твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страсці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

subordinate² [səˈbɔ:dɪneɪt] v. падпарадко́ўваць, паднача́льваць;

subordinate passions to reason падпарадко́ўваць стра́сці ро́зуму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́сія

(лац. passio = пакута)

уст. прадмет кахання, страсці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

афрыка́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Афрыкі, афрыканцаў; уласцівы ім. Афрыканскія джунглі. Афрыканскія мовы.

2. перан. Гарачы, неўтаймаваны. Афрыканскія страсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́ман, ‑а, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бажаство, дух, істота, нешта сярэдняе паміж чалавекам і богам.

2. У хрысціянскай міфалогіі — д’ябал, злы дух, нячыстая сіла.

3. перан. Уст. Увасабленне якой‑н. страсці, заганы і пад.

[Грэч. daimōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)