сто́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́чаны сто́чаная сто́чанае сто́чаныя
Р. сто́чанага сто́чанай
сто́чанае		 сто́чанага сто́чаных
Д. сто́чанаму сто́чанай сто́чанаму сто́чаным
В. сто́чаны (неадуш.)
сто́чанага (адуш.)		 сто́чаную сто́чанае сто́чаныя (неадуш.)
сто́чаных (адуш.)
Т. сто́чаным сто́чанай
сто́чанаю		 сто́чаным сто́чанымі
М. сто́чаным сто́чанай сто́чаным сто́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́чаны сто́чаная сто́чанае сто́чаныя
Р. сто́чанага сто́чанай
сто́чанае		 сто́чанага сто́чаных
Д. сто́чанаму сто́чанай сто́чанаму сто́чаным
В. сто́чаны (неадуш.)
сто́чанага (адуш.)		 сто́чаную сто́чанае сто́чаныя (неадуш.)
сто́чаных (адуш.)
Т. сто́чаным сто́чанай
сто́чанаю		 сто́чаным сто́чанымі
М. сто́чаным сто́чанай сто́чаным сто́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́чаны сто́чаная сто́чанае сто́чаныя
Р. сто́чанага сто́чанай
сто́чанае		 сто́чанага сто́чаных
Д. сто́чанаму сто́чанай сто́чанаму сто́чаным
В. сто́чаны (неадуш.)
сто́чанага (адуш.)		 сто́чаную сто́чанае сто́чаныя (неадуш.)
сто́чаных (адуш.)
Т. сто́чаным сто́чанай
сто́чанаю		 сто́чаным сто́чанымі
М. сто́чаным сто́чанай сто́чаным сто́чаных

Кароткая форма: сто́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́чаны I

1. сто́ченный;

2. сто́ченный; исто́ченный;

1, 2 см. стачы́ць I

сто́чаны II исто́ченный; см. стачы́ць II

сто́чаны III

1. ста́чанный, сши́тый;

2. сращённый; свя́занный;

1, 2 см. стачы́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́чаны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стачыць ​1.

сто́чаны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стачыць ​2.

сто́чаны ​3, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стачыць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́чаны​I ábgeschliffen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сто́чаны​II (сшыты з кавалкаў) zusámmengenäht, zusámmengeflíckt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уто́ченный сто́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

worm-eaten [ˈwɜ:mˌi:tn] adj. сто́чаны чарвяка́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wúrmstichig

a сто́чаны чарвяка́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)