сто́птваць гл. стаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́птваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сто́птваю сто́птваем
2-я ас. сто́птваеш сто́птваеце
3-я ас. сто́птвае сто́птваюць
Прошлы час
м. сто́птваў сто́птвалі
ж. сто́птвала
н. сто́птвала
Загадны лад
2-я ас. сто́птвай сто́птвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сто́птваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́птваць несов.

1. иста́птывать;

2. (ноской приводить в негодность) изна́шивать;

3. (искривлять) ста́птывать, сбива́ть;

4. разг. (складывать в беспорядке) сбива́ть;

1-4 см. стапта́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да стаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́птваць гл. стаптаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стапта́ць, стапчу́, сто́пчаш, сто́пча; стапчы́; стапта́ны; зак.

1. гл. таптаць.

2. што. Доўга носячы, знасіць або скрывіць на адзін бок (пра абутак).

С. боты.

|| незак. сто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́птывать несов.

1. (обувь) сто́птваць;

2. (топтать, вытаптывать) сто́птваць, тапта́ць, выто́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стоптваць — стаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́птвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да стаптацца.

2. Зал. да стоптваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгарцо́ўваць

‘па-маладзецку ездзіць верхам, красуючыся спрытнай пасадкай; стоптваць, вытоптваць што-небудзь (напр., траву)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выгарцо́ўваю выгарцо́ўваем
2-я ас. выгарцо́ўваеш выгарцо́ўваеце
3-я ас. выгарцо́ўвае выгарцо́ўваюць
Прошлы час
м. выгарцо́ўваў выгарцо́ўвалі
ж. выгарцо́ўвала
н. выгарцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выгарцо́ўвай выгарцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выгарцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)