сте́пень в разн. знач. ступе́нь, -ні ж.;
сте́пень мастерства́ ступе́нь майстэ́рства;
учёная сте́пень вучо́ная ступе́нь;
в вы́сшей сте́пени у найвышэ́йшай ступе́ні, надзвыча́йна;
в значи́тельной сте́пени у зна́чнай ступе́ні;
в ра́вной сте́пени у ро́ўнай ме́ры, адно́лькава;
в изве́стной сте́пени у пэ́ўнай ступе́ні;
сте́пени сравне́ния грам. ступе́ні параўна́ння;
положи́тельная сте́пень грам. звыча́йная ступе́нь;
сравни́тельная сте́пень грам. вышэ́йшая ступе́нь;
превосхо́дная сте́пень грам. найвышэ́йшая ступе́нь;
возвести́ в сте́пень мат. узве́сці ў ступе́нь;
◊
до после́дней сте́пени да апо́шняй ступе́ні, да апо́шняга;
ни в мале́йшей (ни в како́й) сте́пени ні ў я́кай ступе́ні, нія́к, ніко́лькі;
до тако́й сте́пени да таго́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
степень
Том: 32, старонка: 379.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
аступе́ніцца сов., разг., шутл. (получить учёную степень) остепени́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ступе́нь
1. ж., в разн. знач. сте́пень;
с. майстэ́рства — сте́пень мастерства́;
у пэ́ўнай ~ні — в изве́стной сте́пени;
с. параўна́ння — грам. сте́пень сравне́ния;
звыча́йная с. — грам. положи́тельная сте́пень;
узве́сці ў с. — мат. возвести́ в сте́пень;
2. ж. (лестницы) ступе́нь, ступе́нька;
падыма́цца па ~нях — поднима́ться по ступе́нькам;
3. м., обл. (ноги) ступня́ ж.;
◊ ні ў яко́й ~ні — ни в како́й сте́пени
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ступе́нь ‘выступ лесвіцы’, ‘этап у развіцці’, ‘мера якасці, дзеяння’, ‘вучонае званне’ (ТСБМ), ‘ступня; крок’ (Нас.), ‘ступня; крок; мера якасці, градус’ (Байк. і Некр.), ‘ступня’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк., Ян.), ‘крок’ (Шымк. Собр., ТС), ‘ступак; ступня’ (ЛА, 3), ‘мера, роўная чалавечай ступні’ (Пятк. 2), ступі́нь ‘ступня’ (Дразд.), сту́пынь ‘тс’ (кам., КЭС), параўн. ст.-бел. степень ‘парог, лесвіца’ (Ст.-бел. лексікон), стопень ‘ступень, этап’ (там жа). Укр. ступі́нь ‘крок’, рус. ступе́нь ‘выступ лесвіцы’, в.-луж. stupjeń ‘чаравік’, ‘мера праяўлення якой-небудзь якасці; працэнт’, н.-луж. stupjeń ‘лямцавы чаравік’, чэш. stupeň, славац. stupeň ‘ступень’, серб.-харв. сту́пањ, славен. stọ̑pənj, балг. стъ́пен. Прасл. *stǫpenъ. Дэвербатыў да *stǫpiti (гл. ступіць) з суф. ‑enь; гл. Фасмер, 3, 788; Шустар-Шэўц, 1371; Махэк₂, 590; Бязлай, 3, 321. Борысь (578) праславянскім лічыць *stepenь (параўн. рус. степень, серб.-харв. сте̏пен, балг. сте́пен, макед. степен, ст.-слав. степень) ад незахаванага *stepti ‘ступіць, стаць’, на якое пазней паўплываў дзеяслоў *stǫpiti. Сюды ж ступе́ніць ‘ісці’ (навагр., Шн.). Параўн. стапа, стопень, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
остепени́ться
1. пастале́ць, зрабі́цца ста́лым;
2. (получить учёную степень) разг., шутл. атрыма́ць вучо́ную ступе́нь, аступе́ніцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́ктар м.
1. до́ктор, врач;
2. (учёная степень) до́ктор;
д. філалагі́чных наву́к — до́ктор филологи́ческих нау́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сравни́тельный параўна́льны, параўна́ўчы;
сравни́тельная сте́пень грам. вышэ́йшая ступе́нь;
сравни́тельный сою́з грам. параўна́льны злу́чнік;
сравни́тельное языкозна́ние параўна́льнае мовазна́ўства;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ступе́нь ж.
1. ступе́нь, -ні ж.; (лестницы — ещё) прысту́пка, -кі ж.;
2. перен. (степень) ступе́нь, -ні ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приближе́ние
1. (действие) прыбліжэ́нне, -ння ср., набліжэ́нне, -ння ср.;
2. мат. прыбліжэ́нне, -ння ср.;
сте́пень приближе́ния ступе́нь прыбліжэ́ння;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)