Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стая́нкаж., в разн. знач. стоя́нка;
с. цягніка́ два́ццаць міну́т — стоя́нка по́езда два́дцать мину́т;
с. аўтамашы́н — стоя́нка автомаши́н;
с. каме́ннага ве́ку — стоя́нка ка́менного ве́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стая́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Прыпынак, часовае знаходжанне дзе‑н. на шляху руху, у паходзе і пад. Дастаткова сказаць, што стаянкі ля [святлафораў] скараціліся на 25 працэнтаў.Жычка.// Месца прыпынку, часовага знаходжання, жыхарства каго‑, чаго‑н. Стаянка зімоўшчыкаў. □ У адзін з панядзелкаў група .. [Людмілы], цяпер ужо дзесяцікласнікаў, адпраўлялася ў паход да Белага возера, месца былой партызанскай стаянкі, за сорак пяць кіламетраў ад Парэчча.Радкевіч.
2. Стаянне транспарту ў перапынках паміж яго работай. Цягнік стаяў у ляску. Каляда не разлічваў на стаянку і нагнаў шмат пары.Гурскі.Рух паступальны — поспеху залог, Таму і забаронены стаянкі На скрыжаванні вуліц і дарог.Жычка.// Месца, дзе стаіць транспарт, чакаючы пасажыраў. Стаянка таксі. □ Спыніўшыся,.. [«Масквіч»] даў задні ход і, падруліўшы да стаянкі аўтамашын, лоўка прыстроіўся ў іх шарэнгу.Рамановіч.
3. Месца пасялення людзей каменнага веку. У 1929 годзе стаянка была абследавана мінскім археолагам Палікарповічам.В. Вольскі.Пры раскопках земляных умацаванняў... археолагі знайшлі сляды стаянак першабытных людзей і .. ганчарныя печы, якімі карысталіся некалькі тысяч гадоў назад.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Стаянка (у археалогіі) 1/469; 8/300, 514; 10/67
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
стая́нкаж.
1. Líegeplatz m -es, -plätze, Ánlegestelle f -, -n, Ánlegeplatz m; Ánkerplatz m (флоту); Stándort m -(e)s, -e (вайск.); Ábstellplatz m (самалёта);
пла́тная стая́нка машы́н bewáchter Párkplatz;
стая́нка таксі́ Táxistand m -(e)s, -stände, Táxihalteplatz m;