ста́тный ста́тны, ста́ністы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́ністы ста́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тны ста́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ста́тны ‘прапарцыянальна складзены’ (ТСБМ), ‘высокі; збытны’ (Нас.), ‘добры’ (Жд. 3, Гіл.), ‘высокі, стройны, удалы, добры’: статный будзя етый лён (Бяльк.). Укр. дыял. ста́тний ‘стройны; багаты, заможны’, рус. ста́тный ‘стройны, пастаўны’. Да стаць2 (гл.); да семантыкі параўн. спра́ўны ‘удалы, прыгожы’ (ТСБМ), прысто́йны ‘добры, падыходзячы’ (там жа), прычы́нно ‘зручна’ (ТС) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фігу́рысты разг.

1. (имеющий хорошую фигуру) стро́йный, ста́тный;

2. (замысловатый, сложный по форме) фигу́ристый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́дный

1. (видимый) ба́чны, (заметный) прыме́тны, разг. прыкме́тны;

2. (значительный) зна́чны; (важный) ва́жны; (выдающийся) выда́тны;

3. (статный) ста́тны, ста́ністы; (осанистый) самаві́ты; пава́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́дны разг.

1. (большой по размеру, весу, количеству) прили́чный, изря́дный; поря́дочный;

л. кусо́к — прили́чный (изря́дный) кусо́к;

2. (о фигуре) стро́йный, ста́тный, хорошо́ сложённый; ла́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)