стасава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стасава́ны |
стасава́ная |
стасава́нае |
стасава́ныя |
| Р. |
стасава́нага |
стасава́най стасава́нае |
стасава́нага |
стасава́ных |
| Д. |
стасава́наму |
стасава́най |
стасава́наму |
стасава́ным |
| В. |
стасава́ны (неадуш.) стасава́нага (адуш.) |
стасава́ную |
стасава́нае |
стасава́ныя (неадуш.) стасава́ных (адуш.) |
| Т. |
стасава́ным |
стасава́най стасава́наю |
стасава́ным |
стасава́нымі |
| М. |
стасава́ным |
стасава́най |
стасава́ным |
стасава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стасава́ны |
стасава́ная |
стасава́нае |
стасава́ныя |
| Р. |
стасава́нага |
стасава́най стасава́нае |
стасава́нага |
стасава́ных |
| Д. |
стасава́наму |
стасава́най |
стасава́наму |
стасава́ным |
| В. |
стасава́ны (неадуш.) стасава́нага (адуш.) |
стасава́ную |
стасава́нае |
стасава́ныя (неадуш.) стасава́ных (адуш.) |
| Т. |
стасава́ным |
стасава́най стасава́наю |
стасава́ным |
стасава́нымі |
| М. |
стасава́ным |
стасава́най |
стасава́ным |
стасава́ных |
Кароткая форма: стасава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стасава́ны карт. стасо́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стасава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад стасаваць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стасо́ваны, см. стасава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стасо́ванный карт. стасава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перетасо́ванный
1. ператасава́ны, стасава́ны;
2. ператасава́ны;
3. ператасава́ны; см. перетасова́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)