старшына́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старшына́ старшы́ны
старшыны́
Р. старшыны́ старшы́н
Д. старшыне́ старшы́нам
В. старшыну́ старшы́н
Т. старшыно́й
старшыно́ю
старшы́намі
М. старшыне́ старшы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

старшына́, -ы́, мн.ы́ны іліч. 2, 3, 4) -шыны́, -шы́н, м.

1. У некаторых арміях званне малодшага начальніцкага саставу і ваенна-марскога флоту, а таксама асоба, якая мае гэтае званне.

С. роты.

2. (уст.). Выбарная асоба, якая кіравала справамі якой-н. саслоўнай арганізацыі, аб’яднання і пад.

Валасны с.

|| прым. старшы́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старшына́ м., воен., ист. старшина́;

с. ро́ты — старшина́ ро́ты;

валасны́ с. — волостно́й старшина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старшына́, ‑ы; мн. ‑шыны, ‑шын; м.

1. Самае высокае званне малодшага начальніцкага саставу Савецкай Арміі і ваенна-марскога флоту. Старшына роты. // Асоба, якая мае гэтае званне.

2. Уст. Да рэвалюцыі — выбарная асоба, якая кіравала справамі якой‑н. саслоўнай арганізацыі, прафесійнага аб’яднання і пад. Валасны старшына.

•••

Вайсковы старшына — да рэвалюцыі — афіцэрскі чын у казацкіх войсках Расіі, які адпавядаў падпалкоўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшына,

воінскае званне.

т. 15, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

старшына,

катэгорыя службовых асоб у казацкіх войсках у 16-18 ст.

т. 15, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

старшына́ м

1. Älteste (sub) m -n, -n;

2. вайск:

старшына́ ро́ты Huptfeldwebel m -s, -;

3. марск Maat m -(e)s, -e і -en;

старшына́ пе́ршай стацці́ bermaat m;

старшына́ друго́й стацці́ Maat m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

старшына валасны

т. 15, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

petty officer [ˌpetiˈɒfɪsə] n. старшына́ (на флоце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

старшина́

1. в разн. знач. старшыня́, -ні́ м.;

2. (воинское звание) старшына́, -ны́ м.;

старшина́ ро́ты старшына́ ро́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)