старшына́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			старшына́ | 
			старшы́ны старшыны́ | 
			
		
			| Р. | 
			старшыны́ | 
			старшы́н | 
			
		
			| Д. | 
			старшыне́ | 
			старшы́нам | 
			
		
			| В. | 
			старшыну́ | 
			старшы́н | 
			
		
			| Т. | 
			старшыно́й старшыно́ю | 
			старшы́намі | 
			
		
			| М. | 
			старшыне́ | 
			старшы́нах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
старшына́, -ы́, мн. -шы́ны і (з ліч. 2, 3, 4) -шыны́, -шы́н, м.
1. У некаторых арміях званне малодшага начальніцкага саставу і ваенна-марскога флоту, а таксама асоба, якая мае гэтае званне.
С. роты.
2. (уст.). Выбарная асоба, якая кіравала справамі якой-н. саслоўнай арганізацыі, аб’яднання і пад.
Валасны с.
|| прым. старшы́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
старшына́ м., воен., ист. старшина́;
с. ро́ты — старшина́ ро́ты;
валасны́ с. — волостно́й старшина́
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
старшына́, ‑ы; мн. ‑шыны, ‑шын; м.
1. Самае высокае званне малодшага начальніцкага саставу Савецкай Арміі і ваенна-марскога флоту. Старшына роты. // Асоба, якая мае гэтае званне.
2. Уст. Да рэвалюцыі — выбарная асоба, якая кіравала справамі якой‑н. саслоўнай арганізацыі, прафесійнага аб’яднання і пад. Валасны старшына.
•••
Вайсковы старшына — да рэвалюцыі — афіцэрскі чын у казацкіх войсках Расіі, які адпавядаў падпалкоўніку.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
старшына,
катэгорыя службовых асоб у казацкіх войсках у 16-18 ст.
т. 15, с. 164
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
старшына́ м
1. Älteste (sub) m -n, -n;
2. вайск:
старшына́ ро́ты Háuptfeldwebel m -s, -;
3. марск Maat m -(e)s, -e і -en;
старшына́ пе́ршай стацці́ Óbermaat m;
старшына́ друго́й стацці́ Maat m
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
petty officer [ˌpetiˈɒfɪsə] n. старшына́ (на флоце)
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
старшина́
1. в разн. знач. старшыня́, -ні́ м.;
2. (воинское звание) старшына́, -ны́ м.;
старшина́ ро́ты старшына́ ро́ты.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)