Verbum

анлайнавы слоўнік

ста́ршы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ста́ршы	ста́ршая	ста́ршае	ста́ршыя
Р.	ста́ршага	ста́ршай ста́ршае	ста́ршага	ста́ршых
Д.	ста́ршаму	ста́ршай	ста́ршаму	ста́ршым
В.	ста́ршы (неадуш.) ста́ршага (адуш.)	ста́ршую	ста́ршае	ста́ршыя (неадуш.) ста́ршых (адуш.)
Т.	ста́ршым	ста́ршай ста́ршаю	ста́ршым	ста́ршымі
М.	ста́ршым	ста́ршай	ста́ршым	ста́ршых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́ршы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	ста́ршы	ста́ршыя
Р.	ста́ршага	ста́ршых
Д.	ста́ршаму	ста́ршым
В.	ста́ршага	ста́ршых
Т.	ста́ршым	ста́ршымі
М.	ста́ршым	ста́ршых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́ршы, -ая, -ае.

1. Які стаіць вышэй у параўнанні з кім-н. па званні, пасадзе, службовым становішчы.

С. навуковы супрацоўнік.

С. радыст.

С. лейтэнант.

2. ста́ршы, -ага, м.; ста́ршая, -ай, ж., мн. -ыя, -ых (у знач. наз.). Той, хто стаіць на чале якой-н. групы людзей; кіраўнік, начальнік.

Паставіць старшага на будаўнічы аб’ект.

3. Пра клас, курс і пад. ў навучальнай установе: які блізкі да выпуску, да заканчэння вучобы.

Вучні старшых класаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́ршы

1. прил. (по званию, должности и т.п.) ста́рший;

2. в знач. сущ. ста́рший;

○ с. лейтэна́нт — ста́рший лейтена́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́ршы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаіць вышэй у параўнанні з кім‑н. па званню, пасадзе, службоваму становішчу. Старшая медыцынская сястра. Старшы навуковы супрацоўнік. Старшы пілот. □ Кастусь быў старшым радыстам: усе сакрэтныя шыфры знаходзіліся ў яго. Ваданосаў.

2. у знач. наз. ста́ршы, ‑ага, м.; ста́ршая, ‑ай, ж. Той, хто стаіць на чале якой‑н. групы людзей; начальнік. Трэба выбраць старшага, — сказаў .. [Красуцкі]. — Магчыма, я буду адлучацца, ён мяне заменіць. Навуменка. Над паляўнічымі ў раёне .. [Булка] быў старшы: правяраў білеты, прысылаў позвы. Пташнікаў. — Ага, Ланкевіч, — заўважыў яго старшыня. — Добра, што прыйшоў. Бяры харчу на тыдзень і зараз жа паедзеш на аб’ект. Стаўлю цябе старшым. Асіпенка.

3. Такі, які блізкі да выпуску, да заканчэння вучобы (пра клас, курс і пад. у навучальнай установе). Вучні старшых класаў рабілі кармушкі для птушак, шпакоўні. «Беларусь».

•••

Старшы лейтэнант гл. лейтэнант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́ршы (паводле становішча) Óber-;

ста́ршы ўра́ч Óberarzt m -(e)s, -ärzte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

старшы лейтэнант

т. 15, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

старшы матрос

т. 15, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)