ста́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́рт ста́рты
Р. ста́рту ста́ртаў
Д. ста́рту ста́ртам
В. ста́рт ста́рты
Т. ста́ртам ста́ртамі
М. ста́рце ста́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

старт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Момант пачатку спартыўных спаборніцтваў.

Узяць с. (пачаць спаборнічаць). Даць с. (даць знак да пачатку спаборніцтва).

2. Месца, адкуль пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванні.

С. знаходзіцца на другім канцы пляцоўкі.

3. Момант ўзлёту лятальнага апарата; месца, з якога праводзіцца яго ўзлёт.

4. перан. Пачатак чаго-н.

С. у навуцы пачаўся з цікавага артыкула.

|| прым. ста́ртавы, -ая, -ае.

Стартавая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старт (род. ста́рту) м., спорт., ав. старт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старт спорт., ав. старт, род. ста́рту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старт, ‑у, М ‑рце, м.

1. Момант пачатку спартыўных спаборніцтваў. Узяць старт. □ Барацьба за першае месца ў гонках з раздзельным стартам цікава тым, што ні адзін з удзельнікаў не ведае, з якой хуткасцю ідуць яго сапернікі. «Беларусь». // Момант узлёту лятальнага апарата. Цяжкі карабель немэтазгодна саджаць на планету, бо на старт затраціцца значная частка запасаў паліва. Шыцік. // перан. Пачатак чаго‑н. Ёсць свая праўда ў дзіцячай мары. Мара, яна ж старт бярэ ад жыцця. «Маладосць». Пройдзе люты — Мой старт пажыццёвы, Прашуміць, як віхор, нада мной. Прыходзька.

2. Месца, з якога пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванню. Каля старту сабралася шмат балельшчыкаў. Сіняўскі. // Месца, з якога праводзіцца ўзлёт лятальнага апарата. Услед за ім [самалётам] усе самалёты парулілі на старт, а пасля ўзляцелі. Алешка.

•••

На старт! — каманда спартсмену заняць месца на старце (у 2 знач.).

[Англ. start.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старт м

1. Start m -(e)s -s;

даць старт das Stártzeichen gében*, stárten lássen*;

выхо́дзіць на старт an den Start géhen*;

2. ав, касм Start m, Ábflug m -(e)s, -flüge, Ábfahrt f -, Ábgang m -(e)s, Áufflug m -(e)s, Áufstieg m -(e)s;

старт касмі́чнага карабля́ der Start éines Ráumschiffes;

гато́вы да старту flúgreif, flúgbereit;

3. (месца) Start m, Stártplatz m -es, -plätze; (лінія) Stártlini¦e f -, -n;

4. спарт Start m;

высо́кі стартт hóher Start;

ні́зкі стартт tíefer Start;

вы́йсці на стартт an den Start géhen*;

на стартт! (каманда) auf die Plätze!;

вы́руліць на стартт ав zum Start róllen;

гато́вы да стартту ав stártberteit, stártklar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

старт

(англ. start)

1) момант пачатку спартыўных спаборніцтваў (па бегу, плаванні і г. д.) або ўзлёту лятальнага апарата (ракеты, касмічнага карабля);

2) месца, з якога пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванні (напр. выйсці на с.);

3) перан. пачатак, зыходны пункт пры адліку якой-н. падзеі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мас-ста́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мас-ста́рт мас-ста́рты
Р. мас-ста́рта мас-ста́ртаў
Д. мас-ста́рту мас-ста́ртам
В. мас-ста́рт мас-ста́рты
Т. мас-ста́ртам мас-ста́ртамі
М. мас-ста́рце мас-ста́ртах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марскі старт

т. 10, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак. і незак.

Узяць (браць) старт.

Першымі стартавалі лыжнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)