старно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. старно́ўка
Р. старно́ўкі
Д. старно́ўцы
В. старно́ўку
Т. старно́ўкай
старно́ўкаю
М. старно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старно́ўка ж., с.-х., обл., в разн. знач. сторно́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сторно́вка ж.

1. (действие) старно́ўка, -кі ж.; неоконч. старнава́нне, -ння ср.;

2. (солома) старно́ўка, -кі ж., кулява́я сало́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)