стака́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стака́н стака́ны
Р. стака́на стака́наў
Д. стака́ну стака́нам
В. стака́н стака́ны
Т. стака́нам стака́намі
М. стака́не стака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стака́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Гільза артылерыйскага снарада.

2. Назва дэталей рознага прызначэння, якія маюць цыліндрычную форму.

|| прым. стака́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стака́н м., воен., тех. стака́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стака́н м.

1. (сосуд) шкля́нка, -кі ж.;

2. воен., техн. стака́н, -на м.;

◊

бу́ря в стака́не воды́ бу́ра ў шкля́нцы вады́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стака́н, ‑а, м.

Спец.

1. Гільза артылерыйская снарада.

2. Назва дэталей рознага прызначэння, якія маюць цыліндрычную форму. Токар Кучарэнка стаў добра працаваць па фрэзерным, на свідравальным станках, навучыўся спраўляцца з расточкай стаканаў плунжэра дамкрата. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стака́н м

1. тэх Hülse f -, -n; Hülle f -, -n; Búchse f -, -n, Büchse f -, -n; Gehäuse n -s, -;

2. вайск Hülse f;

3. разм гл шклянка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Стака́н — у вузкіх тэрміналагічных значэннях (ТСБМ) запазычана з рус. стака́н (Крукоўскі, Уплыў, 43); у народнай мове стака́н, стага́н ‘шклянка’ (Гарэц., Сл. ПЗБ, Жд., 1, 3, ЛА, 4), стака́н, штака́н ‘тс’ (ТС), стака́н ‘шкло на лямпу’ (Мат. Гом.), пранікненне з рускай, у тым ліку з экспрэсіўным азванчэннем к > г. Стага́н ‘чыгун (посуд)’ (Мат. Гом.; брасл., Сл. ПЗБ) у выніку кантамінацыі з сага́н ‘гаршчок, чыгун’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гранёны, -ая, -ае.

1. Які мае некалькі граней.

Г. стакан.

2. Які падвяргаўся граненню.

Г. хрусталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стака́нный

1. шкля́начны;

2. стака́нны; см. стака́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадшрубо́ўвацца, ‑аецца; зак.

Адшрубавацца ў многіх месцах — пра ўсё, многае. У адным буферы стакан аслаблы. Лапкі паадшрубоўваліся, — адказаў Сымонка. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)