стажыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стажыро́ўка стажыро́ўкі
Р. стажыро́ўкі стажыро́вак
Д. стажыро́ўцы стажыро́ўкам
В. стажыро́ўку стажыро́ўкі
Т. стажыро́ўкай
стажыро́ўкаю		 стажыро́ўкамі
М. стажыро́ўцы стажыро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стажыро́ўка ж. стажиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стажыроўка

т. 15, с. 128

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стажыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Праходжанне выпрабавальнага тэрміну перад залічэннем на работу (на прадпрыемства, ва ўстанову і пад.). Чамусьці прыгадалася [Вячаславу], як упершыню трапіў сюды [на граніцу] і праходзіў стажыроўку на адной з застаў. Шыловіч.

2. Праходжанне навучэнцамі вытворчай практыкі для набыцця вопыту і якой‑н. спецыяльнасці. Штосьці падобнае Чарняхоўскі некалі адчуваў у Бабруйску, прыехаўшы туды з Акадэміі на стажыроўку. Мележ. Затым усе набылі па стажыроўцы ля пультаў Літоўскай ДРЭС. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажырава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; незак.

Праходзіць стаж (у 2 знач.).

|| наз. стажыро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́жы мн., стажыро́ўка ж. Práktikum n -s, práktischer Léhrgang; Wéiterbildungskurse pl, Wéiterbildungslehrgang m (павышэнне кваліфікацыі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стажиро́вка стажыро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

probation [prəˈbeɪʃn] n.

1. law умо́ўнае асуджэ́нне;

He was given two years’ probation. Яму далі два гады ўмоўна.

2. выпрабава́нне; стажыро́ўка; выпрабава́льны тэ́рмін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

attachment [əˈtætʃmənt] n.

1. прывя́занасць, прыхі́льнасць; любо́ў;

a child’s strong attachment to his parents любо́ў дзіця́ці да сваі́х бацько́ў

2. адда́насць, ве́рнасць (ідэалам, ідэям, справе)

3. прыстасава́нне, прыла́да; прыста́ўка

4. прымацо́ўванне, прымацава́нне

5. прыкамандзірава́нне; стажыро́ўка

6. comput. залу́чнік (у электроннай пошце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стаж м. Díenstalter n -s; Berúfsjahre pl;

працо́ўны стаж die Dáuer der Berúfstätigkeit;

парты́йны стаж die Dáuer der Partéimitgliedschaft;

выпрабава́льны стаж Próbezeit f -; Prüfzeit f;

мн. стажы гл. стажыроўка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)