спіча́сты, -ая, -ае.

3 вострым верхам або канцом.

Спічастая вежа.

|| наз. спіча́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спіча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спіча́сты спіча́стая спіча́стае спіча́стыя
Р. спіча́стага спіча́стай
спіча́стае		 спіча́стага спіча́стых
Д. спіча́стаму спіча́стай спіча́стаму спіча́стым
В. спіча́сты (неадуш.)
спіча́стага (адуш.)		 спіча́стую спіча́стае спіча́стыя (неадуш.)
спіча́стых (адуш.)
Т. спіча́стым спіча́стай
спіча́стаю		 спіча́стым спіча́стымі
М. спіча́стым спіча́стай спіча́стым спіча́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спіча́сты остроконе́чный, острове́рхий; стре́льчатый;

~тая ве́жа — остроконе́чная (острове́рхая) ба́шня;

~тыя во́кны — стре́льчатые о́кна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спіча́сты, ‑ая, ‑ае.

З вострым верхам або канцом. У зеляніне садоў выдзяляюцца белыя сцены мазанак, з-за высокіх спічастых таполяў выглядае двухпавярховая чырвоная мураванка. С. Александровіч. Вось ён [герой] — на вуліцах Вільні, і я ўжо бачу старыя камяніцы са спічастымі гатычнымі дахамі, званіцы, масіўныя вастрабрамскія парталы. Арочка. На галаве спічастая шапка-будзёнаўка з вялікай чырвонай зоркай. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

острове́рхий вастраве́рхі, спіча́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остроконе́чный востраканцо́вы, спіча́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gabled [ˈgeɪbld] adj. востраканцо́вы, спіча́сты (пра дах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стре́льчатый

1. архит. стральча́ты, спіча́сты;

2. бот. стрэ́лкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ostrołukowy

стральчаты, спічасты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spiczasty

спічасты, востраканцовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)