спірто́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Спіртавы награвальны прыбор.

|| прым. спірто́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спірто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спірто́ўка спірто́ўкі
Р. спірто́ўкі спірто́вак
Д. спірто́ўцы спірто́ўкам
В. спірто́ўку спірто́ўкі
Т. спірто́ўкай
спірто́ўкаю
спірто́ўкамі
М. спірто́ўцы спірто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спірто́ўка ж. спирто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спірто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Спіртавая лямпа. — Што ж, будзем лячыць, — сказала Алаіза, вымаючы з клунка банкі, спіртоўку. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спірто́ўка ж. спец. Spritusbrenner m -s, -, Alkohlbrenner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спирто́вка спірто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sprituskocher

m -s, - спірто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brnner

m -s, -

1) газні́ца, спірто́ўка

2) бро́варшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maszynka

ж.

1. машынка;

maszynka do golenia — машынка для галення;

maszynka do mielenia mięsa — мясарубка; мясарэзка;

2. плітка;

maszynka elektryczna — электраплітка;

maszynka spirytusowa — спіртоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)