спу́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спу́рт
Р. спу́рту
Д. спу́рту
В. спу́рт
Т. спу́ртам
М. спу́рце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спурт (род. спу́рту) м., спорт. спурт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спурт спорт. спурт, род. спу́рту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спурт, ‑у, М ‑рце, м.

Рэзкі, імклівы рывок перад фінішам у час бегу, плавання, катання на каньках і пад.

[Англ. spurt — рывок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спурт м. спарт. Spurt m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спурт

(англ. spurt = рывок)

рэзкі, імклівы рывок перад фінішам у час бегу, плавання, катання на каньках, веласіпедных гонак і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спурт

(англ. spurt = рывок)

рэзкі, імклівы рывок перад фінішам у час бегу, плавання, катання на каньках, веласіпедных гонак і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Spurt

m -s, -e i -s спарт. спурт, рыво́к (у бегу і г.д.)

éinen ~ éinlegen — зрабі́ць рыво́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)