спу́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́джаны спу́джаная спу́джанае спу́джаныя
Р. спу́джанага спу́джанай
спу́джанае		 спу́джанага спу́джаных
Д. спу́джанаму спу́джанай спу́джанаму спу́джаным
В. спу́джаны (неадуш.)
спу́джанага (адуш.)		 спу́джаную спу́джанае спу́джаныя (неадуш.)
спу́джаных (адуш.)
Т. спу́джаным спу́джанай
спу́джанаю		 спу́джаным спу́джанымі
М. спу́джаным спу́джанай спу́джаным спу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́джаны спу́джаная спу́джанае спу́джаныя
Р. спу́джанага спу́джанай
спу́джанае		 спу́джанага спу́джаных
Д. спу́джанаму спу́джанай спу́джанаму спу́джаным
В. спу́джаны (неадуш.)
спу́джанага (адуш.)		 спу́джаную спу́джанае спу́джаныя (неадуш.)
спу́джаных (адуш.)
Т. спу́джаным спу́джанай
спу́джанаю		 спу́джаным спу́джанымі
М. спу́джаным спу́джанай спу́джаным спу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́джаны спу́джаная спу́джанае спу́джаныя
Р. спу́джанага спу́джанай
спу́джанае		 спу́джанага спу́джаных
Д. спу́джанаму спу́джанай спу́джанаму спу́джаным
В. спу́джаны (неадуш.)
спу́джанага (адуш.)		 спу́джаную спу́джанае спу́джаныя (неадуш.)
спу́джаных (адуш.)
Т. спу́джаным спу́джанай
спу́джанаю		 спу́джаным спу́джанымі
М. спу́джаным спу́джанай спу́джаным спу́джаных

Кароткая форма: спу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спу́джаны испу́ганный; спу́гнутый; всполошённый; см. спу́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спудзіць.

2. у знач. прым. Перапалоханы, ахоплены спалохам. Трашчыць у лесе сухое галлё ад спуджаных коней. Каваль. // Які выражае спалох. [Дэлегаты] пачулі спачатку нечыя спуджаныя галасы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спу́джаны erschrócken, erschréckt; verschéucht, áufgeschéucht (успуджаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спу́гнутый спу́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцень, ‑ю, м.

Разм. Цень, прывід. Сцені набягалі лёгкаю хадою. Прабягалі — быццам спуджаны табун... Дубоўка. Як сцені, сіняватыя кругі Навокала вачэй ляглі. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце.

Зак. да матаць ​1 (у 3 знач.). Блізнюк, як спуджаны заяц, матануў за кулісы сцэны і знік там. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zalękniony

zalęknion|y

спалоханы; спужаны; спуджаны, перапалоханы; зляканы;

~е spojrzenie — спалоханы позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)