спрацава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цу́е; зак.

Зрабіць якое-н. дзеянне, рух.

Міна не спрацавала.

|| незак. спрацо́ўваць, -ае.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спрацу́е спрацу́юць
Прошлы час
м. спрацава́ў спрацава́лі
ж. спрацава́ла
н. спрацава́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрацава́ць сов. срабо́тать;

механі́зм не ~ва́ў — механи́зм не срабо́тал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацава́ць, ‑цуе; зак.

Зрабіць патрэбнае дзеянне (пра машыну, механізм). Гадзіннікавы механізм спрацаваў дакладна. В. Вольскі. Спрацавала міна ці не — невядома. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрацава́ць

1. разм. (зрабіць працу) éine Árbeit máchen, áusführen vt;

2. (атрымацца) Erfólg háben, kláppen vi ()

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрацо́ўваць, ‑ае.

Незак. да спрацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срабо́тать сов.

1. (сделать) разг. зрабі́ць;

2. техн. зрабі́ць, адмо́віць, спрацава́ць;

механи́зм не срабо́тал механі́зм не зрабі́ў, механі́зм адмо́віў, механі́зм не спрацава́ў;

автома́тика срабо́тала аўтама́тыка спрацава́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)