сплёўваць гл. сплюнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплё́ўваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сплё́ўваю сплё́ўваем
2-я ас. сплё́ўваеш сплё́ўваеце
3-я ас. сплё́ўвае сплё́ўваюць
Прошлы час
м. сплё́ўваў сплё́ўвалі
ж. сплё́ўвала
н. сплё́ўвала
Загадны лад
2-я ас. сплё́ўвай сплё́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сплё́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сплёўваць несов. сплёвывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сплюнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплёўваць áusspucken vt, vt; áusspeien* vi, vt (выплюнуць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сплю́нуць, -ну, -неш, -не; -лю́нь; -нуты; зак.

1. што. Выплюнуць што-н. з рота.

С. сліну.

2. Плюнуць куды-н.

С. на траву.

|| незак. сплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплёвывать несов. сплёўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да сплёўваць (гл. сплюнуць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spluwać

незак. сплёўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusspucken

vt выплёўваць; сплёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)