Verbum

анлайнавы слоўнік

сплята́нне гл. сплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплята́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сплята́нне ср.

1. сплета́ние;

2. сплета́ние, свива́ние;

1, 2 см. сплята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. сплятаць — сплесці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спле́сці, спляту́, спляце́ш, спляце́; спляцём, сплецяце́, спляту́ць; сплёў, спляла́, -ляло́; спляці́; спле́цены; зак., што.

1. гл. плесці.

2. Злучыць, умацаваць канцы чаго-н. пляценнем.

С. вянок.

С. кошык.

3. перан. Цесна злучыўшы, счапіць.

С. рукі.

|| незак. сплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 і 3 знач.).

|| наз. спляце́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.) і сплята́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплета́ние сплята́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плята́нне ’плот, пераплецены тонкімі пруцікамі’ (Жд. 3). У выніку кантамінацыі лексем сплятанне (< сплесці) і плот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свива́ние

1. звіва́нне, -ння ср., віццё, -цця́ ср.;

2. сплята́нне, -ння ср., пляце́нне, -ння ср.;

3. сука́нне, -ння ср.;

4. скру́чванне, -ння ср.;

5. звіва́нне, -ння ср.;

6. спавіва́нне, -ння ср.; см. свива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)