спе́шны, -ая, -ае.

Які патрабуе хуткага выканання; які нельга адкладваць; тэрміновы.

Спешная работа.

Спешна (прысл.) сабрацца на сход.

Спешнае заданне.

|| наз. спе́шнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спе́шны спе́шная спе́шнае спе́шныя
Р. спе́шнага спе́шнай
спе́шнае		 спе́шнага спе́шных
Д. спе́шнаму спе́шнай спе́шнаму спе́шным
В. спе́шны (неадуш.)
спе́шнага (адуш.)		 спе́шную спе́шнае спе́шныя (неадуш.)
спе́шных (адуш.)
Т. спе́шным спе́шнай
спе́шнаю		 спе́шным спе́шнымі
М. спе́шным спе́шнай спе́шным спе́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спе́шны в разн. знач. спе́шный;

~ная спра́ва — спе́шное де́ло;

~ная карэспандэ́нцыя — спе́шная корреспонде́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які патрабуе хуткага выканання; тэрміновы. За дзвярыма грукаталі боты, Над сталом задумаўся марксіст І, адклаўшы спешную работу, Малаком пісаў па волю ліст. Грахоўскі. Як Антось мацней за ўсіх бегае, то яму даваліся найбольш спешныя заданні. Кулакоўскі. Калгас засыпаны дэпешамі З Масквы, Туркменіі, Дняпра, — І ўсе вітальныя і спешныя, То ад Івана, то Пятра. Астрэйка. // Які выконвае што‑н. тэрміновае. Красуняй паланянкай паланёны, ён [Кайдан] выгнаў нават спешнага ганца, прысланага з далёкага загону, дагаварыць не даўшы да канца. А. Вольскі.

2. Які робіцца або адбываецца хутка; паспешлівы. Дзед Талаш з сваім войскам спешным маршам рушыў на Прыпяць, каб заняць пераправу. Колас. У штабах спешным парадкам складалі спісы. Пальчэўскі. Сяргееў быў здаволены, што хлопец не робіць спешных вывадаў, а цвяроза ацэньвае абстаноўку. Федасеенка. Чалавек дваццаць паліцыянтаў скакала на конях спешнай рыссю. Пестрак. // Уласцівы таму, хто спяшаецца. А Казік падбег да бацькі і, Юзік чуў, казаў ён спешным дрыжачым голасам: — Злодзей!.. Злодзей... Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́шны éilig; hástig (імклівы); drínglich, dríngend (неадкладны);

спе́шны ліст Éilbrief m -(e)s, -e;

спе́шная спра́ва éine dríngende Ángelegenheit;

у спе́шным пара́дку dríngend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спешны, паспешны, паспешлівы, прыспешаны, паскораны, неадкладны, ударны, рупны, тэрміновы, экстраны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

спе́шный спе́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spieszny

спешны, спешны, гл. śpieszny

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drínglich

a спе́шны, неадкла́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

śpieszny

спешны, паспешлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)