спа́ржа, -ы, ж.

Травяністая агародная расліна, тоўстыя белыя падземныя парасткі якой ужыв. ў ежу.

|| прым. спа́ржавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́ржа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. спа́ржа
Р. спа́ржы
Д. спа́ржы
В. спа́ржу
Т. спа́ржай
спа́ржаю
М. спа́ржы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́ржа ж., бот. спа́ржа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ржа бот. спа́ржа, -жы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ржа, ‑ы, ж.

1. Шматгадовая травяністая расліна сямейства лілейных з тонкім, ледзь прыкметным лускаватым лісцем.

2. Травяністая агародная расліна, а таксама яе тоўстыя белыя падземныя парасткі, якія ўжываюцца ў ежу.

[Ад грэч. asparagos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаржа

т. 15, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Спаржа 1/529; 5/10, 477; 10/10

- » - аптэчная 10/10 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

спа́ржа ж. бат. Spárgel m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спа́ржа

(іт. sparagio, ад лац. asparagus < гр. asparagos)

травяністая расліна сям. лілейных з тонкім лускаватым лісцем і дробнымі жаўтавата-зялёнымі кветкамі, пашыраная ў розных кліматычных зонах, а таксама яе тоўстыя белыя падземныя парасткі, якія ўжываюцца ў ежу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

asparagus [əˈspærəgəs] n. bot. спа́ржа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)