спарады́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.

Спарадычная з’ява.

|| наз. спарады́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спарады́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спарады́чны спарады́чная спарады́чнае спарады́чныя
Р. спарады́чнага спарады́чнай
спарады́чнае		 спарады́чнага спарады́чных
Д. спарады́чнаму спарады́чнай спарады́чнаму спарады́чным
В. спарады́чны (неадуш.)
спарады́чнага (адуш.)		 спарады́чную спарады́чнае спарады́чныя (неадуш.)
спарады́чных (адуш.)
Т. спарады́чным спарады́чнай
спарады́чнаю		 спарады́чным спарады́чнымі
М. спарады́чным спарады́чнай спарады́чным спарады́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спарады́чны книжн. споради́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спарады́чны, ‑ая, ‑ае.

Які праяўляецца непастаянна, неперыядычна; нерэгулярны. Спарадычнае ўжыванне ў якасці назвы метралагічнай гандлёвай адзінкі мае слова аршын, запазычанае з цюркскіх моў і добра вядомае старажытнарускім помнікам. Гіст. лекс. бел. мовы.

[Ад гроч. sporadikos — раскіданы, адзіночны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарады́чны sporádisch; veréinzelt;

спарады́чны вы́падак захво́рвання мед. Éinzelerkrankung f -, sporádischer Fall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спарады́чны

(лац. sporadicus, ад гр. sporadikos)

адзінкавы, не рэгулярны, выпадковы (напр. с-ая з’ява).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спарады́чны

(лац. sporadicus, ад гр. sporadikos)

адзінкавы, не рэгулярны, выпадковы (напр. с-ая з’ява).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

споради́ческий спарады́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sporadyczny

спарадычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sporadic [spəˈrædɪk] adj. fml спарады́чны;

sporadic showers часо́выя навальні́цы;

a sporadic disease адзі́нкавы вы́падак захво́рвання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)