спандылі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спандылі́т
Р. спандылі́ту
Д. спандылі́ту
В. спандылі́т
Т. спандылі́там
М. спандылі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спандылі́т, -ту м., мед. спондили́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спандылі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Запаленне пазванкоў.

[Ад грэч. spondylos — пазванок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спандыліт 10/10

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

спандыліт

т. 15, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спандылі́т

(ад гр. spondylos = пазванок)

хранічнае запаленне пазванкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спондили́т мед. спандылі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)