спадні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Жаночае адзенне ад пояса ўніз, а таксама частка сукенкі ад таліі ўніз.

Купіла новую спадніцу.

◊

Бегаць за спадніцай — заляцацца да жанчын.

Трымацца за спадніцу — быць у поўнай залежнасці ад жонкі (разм., неадабр.).

|| памянш. спадні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. спадні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спадні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спадні́ца спадні́цы
Р. спадні́цы спадні́ц
Д. спадні́цы спадні́цам
В. спадні́цу спадні́цы
Т. спадні́цай
спадні́цаю		 спадні́цамі
М. спадні́цы спадні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спадні́ца ж. ю́бка;

◊ трыма́цца за спадні́цу — (чыю) держа́ться за ю́бку (чью)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спадніца 1/103, 104; 2/263

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

спадні́ца, ‑ы, ж.

1. Жаночае адзенне, а таксама частка сукенкі ад таліі ўніз. Сынклета Лукічна апусціла галаву і доўга моўчкі перабірала складкі спадніцы. Шамякін. Спадніца і кофтачка, што прынесла маці, былі просценькія, злінялыя. Карпаў.

2. перан. Разм. Пра жанчыну (як прадмет цягі мужчын). На адно ён [Мікіта] здацен — Бегаць за спадніцай. Бачыла. [Сулькіна:] — Самаачыстку трэба весці сістэматычна. Нам таксама неабходна выгнаць усіх тых, якія здольны ганяцца за ўсякаю спадніцаю. Гурскі.

•••

Трымацца за спадніцу гл. трымацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадні́ца ж.

1. Rock m -(e)s, Röcke, Fráuenrock m;

ні́жняя спадні́ца Únterrock m, Pétticoat [-ˏko:t] m-s, -s;

спадні́ца са шле́йкамі Trägerrock m;

2. пагард. (пра жанчыну) Schürze f -, -n;

◊

трыма́цца за (ма́тчыну) спадні́цу am Róckzipfel (der Mútter) hängen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Спадні́ца, дыял. спані́ца, сподні́ца, ‘жаночае адзенне, а таксама частка сукенкі ад таліі ўніз’ (ТСБМ, Касп., Байк. і Некр., Шымк. Собр., Федар. 4, Ян., Сл. ПЗБ, ТС). Да сподні < спод (гл.) з суф. ‑іц(а). З іншымі суфіксамі: спо́дне ‘бялізна’ (Сл. Брэс.), спадняк ‘хатняя спадніца з порту’ (Інстр. 1), спо́днік ‘сподняя спадніца’ (Жд. 1, Сцяшк.). Параўн. ісподнік. Спадніца, лічачы па акцэнтуацыі, можа быць запазычаннем з польск. spódnica ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мі́дзі-спадні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́дзі-спадні́ца мі́дзі-спадні́цы
Р. мі́дзі-спадні́цы мі́дзі-спадні́ц
Д. мі́дзі-спадні́цы мі́дзі-спадні́цам
В. мі́дзі-спадні́цу мі́дзі-спадні́цы
Т. мі́дзі-спадні́цай
мі́дзі-спадні́цаю		 мі́дзі-спадні́цамі
М. мі́дзі-спадні́цы мі́дзі-спадні́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́ксі-спадні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́ксі-спадні́ца ма́ксі-спадні́цы
Р. ма́ксі-спадні́цы ма́ксі-спадні́ц
Д. ма́ксі-спадні́цы ма́ксі-спадні́цам
В. ма́ксі-спадні́цу ма́ксі-спадні́цы
Т. ма́ксі-спадні́цай
ма́ксі-спадні́цаю		 ма́ксі-спадні́цамі
М. ма́ксі-спадні́цы ма́ксі-спадні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́ні-спадні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́ні-спадні́ца мі́ні-спадні́цы
Р. мі́ні-спадні́цы мі́ні-спадні́ц
Д. мі́ні-спадні́цы мі́ні-спадні́цам
В. мі́ні-спадні́цу мі́ні-спадні́цы
Т. мі́ні-спадні́цай
мі́ні-спадні́цаю		 мі́ні-спадні́цамі
М. мі́ні-спадні́цы мі́ні-спадні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)