спагада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

1. Спачуваць, выяўляць спагаду да чыйго-н. гора, бяды.

С. чыёй-н. бядзе.

2. Праяўляць добразычлівасць, літасць да каго-, чаго-н.

С. вучням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спагада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спагада́ю спагада́ем
2-я ас. спагада́еш спагада́еце
3-я ас. спагада́е спагада́юць
Прошлы час
м. спагада́ў спагада́лі
ж. спагада́ла
н. спагада́ла
Загадны лад
2-я ас. спагада́й спагада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спагада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спагада́ць (каму, чаму) несов. сочу́вствовать, сострада́ть; принима́ть уча́стие;

сы́ты гало́днаму не ~да́е — сы́тый голо́дного не разуме́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спагада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму-чаму.

1. Спачуваць, адносіцца са спагадай да гора, перажыванняў каго‑н. Больш за ўсіх спагадала Надзі Ева Аўсееўна. Машара.

2. Адносіцца добразычліва да каго‑, чаго‑н.; праяўляць літасць. Спагадаць яго бездапаможнасць. □ І хоць бабка не надта спагадала нявестцы, але на гэты раз па-добраму накрычала па яе. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спагада́ць mitfühlen vi, vt, náchfühlen vt; bemítleiden vt, verstéhen* vt (разумець); wohl wóllen* (D) (адносіцца добразычліва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сердобо́льничать несов., разг., уст. спагада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сочу́вствовать несов. спачува́ць; (сострадать) спагада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сострада́ть несов., уст. спачува́ць, спагада́ць, выка́зваць жаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sympathize

[ˈsɪmpəӨaɪz]

v.i.

1) спагада́ць, спачува́ць

2) сымпатызава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Спага́да ‘спачуванне, сімпатыя’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Стан., Варл.), спага́д (Стан.), спагадзі́на ‘тс’ (Барад.). Аддзеяслоўныя назоўнікі ад спагада́ць ‘адносіцца са спагадай, спачуваць, праяўляць літасць’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Арх. Федар., Касп., Пятк. 2, ТС), якое да прасл. *goditi < *godina (гл. год).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)