сооруди́ть сов.

1. (построить) збудава́ць;

2. (сделать, приготовить) разг. змайстрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́будаваць сов. вы́строить, постро́ить, сооруди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сооружённый

1. збудава́ны;

2. змайстрава́ны; см. сооруди́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабудава́ць в разн. знач. постро́ить; (строение — ещё) вы́строить, возвести́, воздви́гнуть, сооруди́ть;

п. пала́ц — постро́ить (вы́строить, возвести́, воздви́гнуть, сооруди́ть) дворе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збудава́ць сов. постро́ить, вы́строить; сооруди́ть, возвести́, воздви́гнуть;

з. свіна́рнік — постро́ить (вы́строить) свина́рник;

з. пала́ц — постро́ить (вы́строить, сооруди́ть, возвести́, воздви́гнуть) дворе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змайстрава́ць сов.

1. (сделать, приготовить) смастери́ть; сооруди́ть; сла́дить;

2. перен., разг., пренебр. состря́пать;

з. адка́з — состря́пать отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спару́да ‘пабудова; гмах будынка’ (Беларусіка, 19, 225). З укр. спору́да ‘будыніна’, ад спору́дити ‘збудаваць, узнесці’, што да прасл. дыял. *vъz‑po‑rǫditi, якое чаргуецца з *vъz‑po‑ręditi, параўн. рус. соорудить ‘тс’ (ЕСУМ, 5, 381). У сувязі з гэтым, застаюцца сумненні адносна балтыйскага паходжання ўсх.-слав. аруд (гл.), ст.-бел. орудъ ‘засек’, выказаныя Супруном (ЭСБМ, 1, 152), на фоне ст.-рус. орудница ‘кладоўка зброі’, укр. дыял. оруда ‘праца’ і пад., на якім настойвае Анікін, Опыт, 90. Параўн. таксама рад1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насы́пать сов.

1. насы́паць, мног. панасыпа́ць; (всыпать) усы́паць;

2. (соорудить, возвести) насы́паць;

насы́пать со́ли на хвост (кому) насы́паць со́лі на хвост (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зла́дзіць сов.

1. (прийти к соглашению) пола́дить;

мы з ім ~дзім — мы с ним пола́дим;

2. спра́виться, сла́дить;

не з. з сэ́рцам — не сла́дить с се́рдцем;

3. разг. сооруди́ть, сла́дить; смастери́ть;

з. зямля́нкусооруди́ть (сла́дить) земля́нку;

з. калёсы — сла́дить (смастери́ть) теле́гу;

4. перен., разг. (сделать согласованным, стройным) сла́дить;

з. галасы́ спевако́ў хо́ру — сла́дить голоса́ певцо́в хо́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ложить сов.

1. (вынуть откуда-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; (много чего-л.) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;

2. (покрыть поверхность чем-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; вы́масціць, мног. павымо́шчваць; (кругом) аблажы́ць, абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выстлать) вы́слаць, мног. павысціла́ць;

3. (отделать обшивкой) уст. аблямава́ць, мног. пааблямо́ўваць, абшы́ць, мног. паабшыва́ць;

4. (соорудить из камня, кирпича) злажы́ць, скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць, вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;

5. перен. (высказать), разг. вы́лажыць, вы́класці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)