Совы 2/275; 7/561; 8/624; 9/530, 627—628, 636; 12/46

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Со́вы фалькл. ‘шэры, сівы?’: “Бадай, зязюлька, бадай, совая, цэлы век кукавала” (Восеньскія і талочныя песні, 1981, 215). Няясна (памылка ў запісе — сівая?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

совы сапраўдныя

т. 15, с. 73

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сапраўдныя совы (сям.) 8/624

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сава́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сава́ со́вы
савы́
Р. савы́ со́ў
Д. саве́ со́вам
В. саву́ со́ў
Т. саво́й
саво́ю		 со́вамі
М. саве́ со́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сава́, -ы́, мн. со́вы і (з ліч. 2, 3, 4) савы́, соў, ж.

Драпежная начная птушка з вялікай круглай галавой, з вялікімі вачамі і кароткай загнутай дзюбай.

|| прым. саві́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

forced [fɔ:st] adj. прыму́шаны, зму́шаны; прыму со́вы;

a forced landing вы́мушаная паса́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бе́злюдзь, ‑і, ж.

Разм. Адсутнасць людзей; бязлюддзе. Навокала безлюдзь і цьма, І толькі гігікаюць совы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нетапы́р, ‑а, м.

Адзін з відаў кажаноў. На гарышчы гучна крычалі совы і пішчалі, нячутна лятаючы, нетапыры. Буйло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куга́канне ср., разг.

1. плач м. (грудного ребёнка);

2. крик м. (совы)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)