бе́злюдзь, ‑і, ж.
Разм. Адсутнасць людзей; бязлюддзе. Навокала безлюдзь і цьма, І толькі гігікаюць совы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)