сняжні́ца

‘завіруха’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сняжні́ца сняжні́цы
Р. сняжні́цы сняжні́ц
Д. сняжні́цы сняжні́цам
В. сняжні́цу сняжні́цы
Т. сняжні́цай
сняжні́цаю		 сняжні́цамі
М. сняжні́цы сняжні́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сняжні́ца, ‑ы, ж.

Разм. Снежная мяцеліца, завіруха. Часамі сняжніцай, як пудрай, Сівы акіян заімжыць. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сняжні́ца ж разм метэар Schnéesturm m -(e)s, -stürme, Schnéegestöber n -s,

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сняжні́ца Ніжні пласт снегу з вадой; вада пад снегам (Лёзн., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

мяцеліца, замець, завея, завіруха, пурга; вея, замятуха, сняжніца, снегавей, дуйка, кудаса (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)