сне́жань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.

Дванаццаты месяц каляндарнага года.

|| прым. сне́жаньскі, -ая, -ае.

С. дзень кароценькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сне́жань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сне́жань
Р. сне́жня
Д. сне́жню
В. сне́жань
Т. сне́жнем
М. сне́жні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сне́жань, -жня м. дека́брь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Снежань 4/587; 9/622; 12/27, 29

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сне́жань, ‑жня, м.

Дванаццаты месяц каляндарнага года. У пакой рынула ядранае марознае паветра — на дварэ панавала зіма, быў пачатак снежня. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снежань

т. 15, с. 68

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сне́жань м. Dezémber m -s, -;

у сне́жні ме́сяцы im Mónat Dezémber;

на пача́тку сне́жня Ánfang Dezémber;

у сярэ́дзіне сне́жня Mítte Dezémber;

у канцы́ сне́жня Énde Dezémber

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сне́жань ‘дванаццаты месяц каляндарнага года’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр.). Толькі беларускае; часткова (у каранёвай частцы) яму адпавядае рус. дыял. сне́жа ‘люты’. Утворана па традыцыйнай народнай мадэлі назваў месяцаў замест студзень раней ‘дванаццаты месяц’, цяпер ‘першы’. Магчыма, ад снежны ‘багаты снегам’ ці снежыць ‘ісці (пра снег)’ з суф. ‑ань, гл. снег. Спецыяльна гл. Шаўр, Этимология–1971, 98, 100.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дека́брь сне́жань, -жня м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

December [dɪˈsembə] n. сне́жань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)