смычко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. смычко́вы смычко́вая смычко́вае смычко́выя
Р. смычко́вага смычко́вай
смычко́вае
смычко́вага смычко́вых
Д. смычко́ваму смычко́вай смычко́ваму смычко́вым
В. смычко́вы (неадуш.)
смычко́вага (адуш.)
смычко́вую смычко́вае смычко́выя (неадуш.)
смычко́вых (адуш.)
Т. смычко́вым смычко́вай
смычко́ваю
смычко́вым смычко́вымі
М. смычко́вым смычко́вай смычко́вым смычко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смычко́вы муз. смычко́вый;

~выя інструме́нты — смычко́вые инструме́нты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смычко́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, на якім іграюць пры дапамозе смычка. Смычковыя інструменты. // Які прызначаны для выканання на такіх інструментах; які выконваецца на такіх інструментах. Смычковы квартэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смычко́вы:

смычко́вы інструме́нт муз Strichinstrument n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. Тое, што і смык.

2. Прылада для трапання шэрсці.

|| прым. смычко́вы, -ая, -ае.

Смычковыя інструменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стру́нна-смычко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́нна-смычко́вы стру́нна-смычко́вая стру́нна-смычко́вае стру́нна-смычко́выя
Р. стру́нна-смычко́вага стру́нна-смычко́вай
стру́нна-смычко́вае
стру́нна-смычко́вага стру́нна-смычко́вых
Д. стру́нна-смычко́ваму стру́нна-смычко́вай стру́нна-смычко́ваму стру́нна-смычко́вым
В. стру́нна-смычко́вы (неадуш.)
стру́нна-смычко́вага (адуш.)
стру́нна-смычко́вую стру́нна-смычко́вае стру́нна-смычко́выя (неадуш.)
стру́нна-смычко́вых (адуш.)
Т. стру́нна-смычко́вым стру́нна-смычко́вай
стру́нна-смычко́ваю
стру́нна-смычко́вым стру́нна-смычко́вымі
М. стру́нна-смычко́вым стру́нна-смычко́вай стру́нна-смычко́вым стру́нна-смычко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смычко́выйI муз. смычко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віёла¹, -ы, мн. -ы, -ёл, м.

Старадаўні смычковы музычны інструмент у выглядзе скрыпкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

басэ́тля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Самы вялікі струнны смычковы інструмент нізкага рэгістра; кантрабас.

|| прым. басэ́тлевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабы́з і ко́быз, ‑а, м.

Казахскі струнны смычковы музычны інструмент.

[Цюрк. кобыз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)