Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
смычко́вымуз. смычко́вый;
~выя інструме́нты — смычко́вые инструме́нты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смычко́вы, ‑ая, ‑ае.
Такі, на якім іграюць пры дапамозе смычка. Смычковыя інструменты.// Які прызначаны для выканання на такіх інструментах; які выконваецца на такіх інструментах. Смычковы квартэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смычко́вы:
смычко́вы інструме́нтмуз Stréichinstrument n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
смычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
1. Тое, што і смык.
2. Прылада для трапання шэрсці.
|| прым.смычко́вы, -ая, -ае.
Смычковыя інструменты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)